محمد بن ابی بکر رازیمحمد بن ابی بکر رازی فقیه، مفسر، لغوی، ادیب می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالی«زین الدین، ابو عبدالله محمد بن ابی بکر بن عبدالقادر رازی»، فقیه، مفسر، لغوی، ادیب و صوفی حنفی، اصل وی از ری است. طی سفری از مصر و شام دیدار کرد و در پایان عمر، در سال ۶۶۶ ق، در قونیه بود. او در تفسیر قرآن مشهور است. صاحب «ریحانة الادب» و به تبع او دهخدا در «لغت نامه»، رازی را از علمای قرن هشتم و متوفای سال ۷۶۸ ق دانسته‌اند. ۲ - آثار۱. انموذج جلیل فی اسئلة و اجوبة من غرائب آیة التنزیل؛ ۲. الذهب الابریز فی تفسیر الکتاب العزیز؛ ۳. روضة الفصاحه در علم بیان؛ ۴. کنوز البراعه فی شرح المقامات الحریریة؛ ۵. مختار الصحاح در لغت که تلخیص صحاح جوهری است و در ۶۶۰ ق، خاتمه یافته است؛ ۶. حدائق الحقائق در مواعظ؛ ۷. دقائق الحقائق در تصوف؛ ۸. کتاب الامثال و الحکم؛ و... ۳ - عناوین مرتبطپرسش و پاسخهای قرآنی (کتاب) ۴ - منبعنرم افزار تا حضور، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. |